Het is niet de eerste keer als we half september aan boord stappen van de WL35 Brakzand voor een tocht op de Waddenzee. In het zomerseizoen vaart het schip tot tweemaal per dag uit, om de opvarenden een glimp op te laten vangen van de zeehonden op de zandbank tussen Ameland en Terschelling. Het is een uurtje varen maar met een heerlijke kop koffie en een Nobeltje (het Amelander likeurtje) in de kajuit en de enthousiaste verhalen van schipper Richard Kiewied door de geluidsboxen ben je er in no-time. We hebben geluk want de zandbank ligt vol met zeehonden. Het schip drijft geruisloos dichterbij en de toeristen op de boot zijn zo stil mogelijk om de zeehonden niet te verstoren. Links en rechts van ons worden talloze foto’s gemaakt. Ik moet ff denken aan onze gouden regel: “De beste camera is de camera die je bij je hebt”.
Als iedereen het wel zo’n beetje heeft gezien, worden de motoren weer aangezet en keert het schip om. Mark maakt het achterdek klaar voor het sleepnetvissen. Voor iedereen een aanrader die nieuwsgierig is naar de onderwaterwereld in de Waddenzee. Het sleepnetvissen is een geweldige ervaring na een bezoek aan de robben. Als de netten zakken naar de bodem van de zee wordt er zo’n tien minuutjes gevist voordat ze naar boven gehaald worden. Ondertussen vertelt Richard uitgebreid over het sleepnetvissen. Hij benoemd ook het visnetje dat in de top is gehesen en waarmee andere schepen kunnen zien dat de boot zijn netten heeft laten zakken. Blijkbaar is het niet alleen voor andere schepen een bekend teken, want Karel de meeuw heeft meteen een eersterangs zitplaats ingenomen. Iets verderop vaart een vissersboot omringd door meeuwen.
De netten van de WL35 Brakzand worden omhoog gehaald en het blijkt een goede vangst te zijn. Een grote diversiteit aan vissoorten maar ook kwallen, garnalen, zeesterren, krabbetjes en een zeepaardje wordt in de waterbak op het achterdek van het schip leeggegooid. Mark vertelt vol passie over het onderwaterleven en geeft de kinderen de kans om de diertjes aan te raken. Zo heeft een klein meisje vol trots ineens een flinke zeester op haar hand, wat natuurlijk een prachtige foto oplevert voor het vakantiealbum. Het is alsof de meeuwen in de nabijheid van Ameland, een seintje hebben gekregen want ze vliegen nu in grote getale rond de WL35 als Mark de vangst teruggooit in zee.
Wat blijft het een mooi uitje tijdens onze bezoeken op Ameland. De wind door je haren voelen waaien, als je op de boeg van het schip staat. De passie horen in de verhalen van de bemanning van de Brakzand, maar ook Ameland bekijken vanaf een andere kant is top. De visvangst is elke keer weer een verrassing. Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten vis in onze Waddenzee leeft. Alleen de kibbeling waarover Mark het had in zijn verhaal heb ik er nog steeds niet gezien… hahaha, daarvoor gaan we dan maar gewoon naar vishandel Metz in Nes of in Hollum.
